Hapo zamani za kale, katika kijiji kimoja juu ya mlima, aliishi kondoo mmoja wa vituko aitwaye Kadogo. Kadogo alikuwa maarufu kwa kujiona bora kuliko wenzake, hata kama alionekana sawa nao—manyoya meupe yaliyokuwa na alama chache za matope kutokana na maisha ya shambani.
Siku moja, Kadogo alipokuwa akichunga karibu na mto, aliona kioo kikubwa kimeachwa kando ya maji. Hakuwa ameona kioo maishani mwake, kwa hiyo alisimama na kushangaa jinsi uso wake ulivyokuwa ukiakisiwa ndani ya kioo.
“Ni mimi huyu? Aaah, ninapendeza sana! Hawa kondoo wengine hawafikii hata nusu ya uzuri wangu,” akasema Kadogo kwa sauti kubwa, akijitazama huku akitikisa manyoya yake kama mfalme wa kondoo.
Kondoo wenzake walipomwona akizungumza na kioo, walikuja kumtazama. “Kadogo, unafanya nini hapo?” aliuliza Mwamba, kondoo mkubwa aliyekuwa kiongozi wa kundi.
Kadogo akatabasamu na kusema kwa kejeli, “Ninatazama uzuri wangu, Mwamba. Hebu njoo ujione mwenyewe kama unalingana nami.”
Mwamba alisogea karibu na kioo, lakini alipoliona, akatikisa kichwa na kusema, “Kadogo, kila mmoja wetu ana sura yake, na hatutofautiani sana. Kwanini unajidanganya?”
Kadogo alicheka kwa dharau. “Huwezi kuelewa. Hii ni ajabu, mimi ndiye mrembo zaidi hapa. Nyinyi wengine hamna lolote!” Akatoka pale kwa mbwembwe, akiwaacha wenzake wakitetemeka kwa kicheko cha kimya kimya.
Lakini, mara Kadogo alipokimbia kurudi kwa kundi, alipita karibu na bwawa lenye maji masafi. Alipoangalia chini, akaona taswira yake tena, lakini safari hii manyoya yake yalionekana yamechafuka zaidi kutokana na matope aliyokuwa amekanyaga. Aliposimama hapo, taswira ya maji ilianza kutikisika na sura yake kuharibika kwa mawimbi.
“Huyu siwezi kuwa mimi! Kwa nini ninaonekana mchafu na wa ajabu?” Kadogo akasema kwa mshangao.
Wakati huo, kundi la kondoo lilikuwa limemfuata polepole. Mwamba akamwambia, “Kadogo, huo ndio ukweli wa maisha. Hatuko hapa kushindana kwa uzuri, bali kuishi kwa upendo na mshikamano. Na methali husema: ‘Ajabu kondoo kucheka kioo.’ Unapojicheka au kuwacheka wenzako kwa taswira, mara nyingi wewe mwenyewe unakuwa unajicheka.”
Kadogo alinyamaza, akatazama kundi lake kwa aibu. Akajifunza kwamba kujiona bora au kuwadharau wengine kwa taswira ni upumbavu, kwani kila mtu ana kasoro zake. Tangu siku hiyo, alijifunza kuwa mnyenyekevu na kuishi kwa mshikamano na wenzake.
Funzo: Kucheka au kudharau wengine kwa sura zao ni sawa na kondoo kucheka kioo—utadhani unashangaa wengine, kumbe unajishangaa mwenyewe.