Katika kina kirefu cha bahari yenye utulivu, aliishi samaki mdogo sana kwa jina Kajino. Kajino alikuwa mwerevu kuliko samaki wengine wa saizi yake, lakini alijua maisha baharini yalikuwa magumu. Alikuwa akihitaji kila chembe ya akili yake ili kuishi katika ulimwengu uliojaa hatari.
Mbali na mawindo ya kawaida kutoka kwa samaki wakubwa, kulikuwa na ndege wenye hatari zaidi. Ndege hawa walikuwa wakitawala angani juu ya bahari, wakipaa kwa utulivu huku wakitumia ujanja wa ajabu. Walipokuwa wakiwinda, walihusisha miale ya jua, ambayo iliwasaidia kuficha miili yao iliyoonekana kama vivuli. Kwa ghafla, wangevurumisha midomo yao kwenye maji, wakiteka samaki wasio na hofu yoyote.
Lakini baharini pia, hatari nyingine zilikuwepo. Samaki wakubwa walitumia mbinu ya kutifua mchanga wa baharini, wakitengeneza ukungu mzito uliofanya iwe vigumu kwa samaki wadogo kama Kajino kuona njia yao. Mara nyingi, samaki wadogo wangeingia kwenye eneo hilo bila kujua, na kwa sekunde chache, wangepotea milele.
Siku ya Hatari
Siku moja, Kajino alikuwa akitafuta chakula karibu na mabaki ya matumbawe yaliyokuwa na mwani mwingi. Ghafla, kivuli kikubwa kiliangukia juu yake. Alipoinua macho yake madogo, aliona ndege akipaa juu ya maji, akizunguka kwa njia ya kutisha huku miale ya jua ikiakisi mabawa yake makubwa. Wakati huo huo, upande mwingine, samaki wakubwa walikuwa wakitifuana chini, wakitengeneza wingu la mchanga lililokuwa likisogea taratibu kuelekea Kajino.
Kajino alijua kuwa alikuwa amebanwa katikati ya hatari mbili kuu. Hakukuwa na mahali pa kujificha karibu, na kila sekunde ilihesabika. Hali hii ya hofu ilimfanya afikirie kwa haraka.
Alipozama zaidi kutafuta mwelekeo, macho yake yaliona kitu cha ajabu mbele yake – tundu dogo kwenye upande wa meli ya kale iliyozama. Meli hiyo ilikuwa na mabaki ya mbao zilizochakaa, ikiwa na mashimo yaliyotapakaa kutokana na miaka mingi chini ya maji. Bila kusita, Kajino aliamua kuelekea pale, akijua kwamba ilikuwa nafasi yake pekee ya kujiokoa.
Mbio Kuelekea Usalama
Ndege huyo alitambua mwendo wa Kajino na kushuka kwa kasi, akiakisi miale ya jua zaidi ili kujificha. Wakati huo huo, samaki wakubwa waliharakisha kutifuana, wakitengeneza wingu kubwa zaidi la vumbi lililofunika njia ya Kajino. Lakini, kwa kasi yake ndogo lakini thabiti, Kajino alipenya kwenye ukungu huo, akitumia mionzi ya mwanga iliyoingia kupitia maji kama mwongozo.
Alipofika karibu na meli, aliona kwamba shimo lile lilikuwa dogo sana kwa samaki wakubwa au ndege kufikia. Kajino akasokota mwili wake mdogo na kupenya ndani kwa ustadi. Alipoingia ndani ya tundu hilo, alikuwa salama, akishuhudia ndege akishuka kwa kasi lakini akakosa kabisa mwelekeo wake.
Ndege, aliyekosa mawindo, alipaa kwa hasira huku samaki wakubwa wakiondoka polepole baada ya kuona kwamba Kajino alikuwa ametoweka.
Ushindi wa Kajino
Ndani ya meli hiyo, Kajino alijikuta katika ulimwengu mpya wa ajabu. Kulikuwa na vichaka vya mwani, viumbe vidogo vya baharini, na hata gamba la hazina lililokuwa limefunikwa na matumbawe. Alitambua kuwa eneo hili lingekuwa makazi mazuri kwa kujificha dhidi ya maadui wake wa siku za usoni.
Kajino alijifunza somo muhimu siku hiyo: ujanja na uthubutu vinaweza kuokoa maisha hata katika hali ngumu zaidi. Hivyo ndivyo samaki huyo mdogo alivyoendelea kuishi katika bahari yenye hatari, akiheshimika na viumbe wengine kwa akili yake ya kipekee.