Hadija usiku wa manane
Kulikuwa na msichana mdogo kwa jina Hadija, mwenye tabia ya pekee inayowachanganya watu wengi. Hadija alipenda sana biskuti, lakini alipenda zaidi kuzila usiku wa manane. Tabia hii haikuwa ya kawaida, na mara nyingi ilimwacha mamake, Mama Hadija, akishangaa kwa nini biskuti ziliisha haraka mno nyumbani mwao.
Kila asubuhi, Hadija alimwambia mamake, “Mama, panya wamekula biskuti zetu! Hakuna zilizobaki!”
Mama Hadija, akiamini maelezo ya binti yake, alimpa pesa za kununua biskuti nyingine kila siku alipokuwa akienda shule. Hadija alitabasamu kila mara alipopokea pesa hizo, huku akijua kwamba biskuti hizo mpya zingemngojea kwa ajili ya sherehe za usiku wa manane.
Siku moja, Mama Hadija aliamua kuchunguza zaidi. Akajiuliza, “Hawa panya wanawezaje kuwa na tamaa kiasi hiki cha kula biskuti kila siku? Labda kuna jambo jingine hapa.” Akaamua kujificha jikoni usiku na kusubiri kuona kilichokuwa kinaendelea.
Baada ya familia yote kulala, Hadija aliingia jikoni polepole. Alikuwa amejifunga shuka kama malkia wa siri, akijifanya kama hana hila yoyote. Akachungulia kila kona ili kuhakikisha hakuna mtu aliyekuwa anamwona. Kisha, kwa ustadi wa ajabu, akafungua kopo la biskuti na kuanza kula moja baada ya jingine, akifurahia utulivu wa usiku na ladha ya biskuti zake.
Lakini Hadija hakujua kwamba mamake alikuwa nyuma ya mlango, akitazama kila kitu kwa macho makubwa ya mshangao. Mama Hadija alicheka kimya kimya huku akiwaza, “Huyu si panya, huyu ni malkia wa biskuti wa usiku wa manane!”
Asubuhi ilipofika, Hadija akaenda kama kawaida kwa mamake na kusema, “Mama, panya wamekula biskuti zote! Naomba pesa za kununua nyingine.”
Mama Hadija alimtazama binti yake kwa tabasamu la hila na kusema, “Panya hao wanafanana sana na mtu ninayemjua. Sijui ni nani huyu anayejifanya kuwa hawapo usiku.”
Hadija alishtuka, akigundua kwamba mamake alikuwa amemgundua. Akiwa na aibu, alisema, “Mama, nisamehe! Nilikuwa na njaa kila usiku, na biskuti zilionekana kuwa suluhisho bora.”
Mama Hadija alicheka na kumwambia, “Hadija, ungeweza kuniambia unahisi njaa usiku badala ya kusema uongo juu ya panya. Kuanzia sasa, tutaweka chakula kidogo cha usiku kwa ajili yako. Lakini biskuti? Hizo ni kwa ajili ya asubuhi!”
Hadija alijifunza somo lake. Hakuwahi tena kula biskuti kwa siri, na usiku wake uliendelea kwa amani.
Funzo: Ukweli ni bora kila wakati. Kuwa mwaminifu kunaweza kuepusha aibu na matatizo yasiyo ya lazima.